Nieinwazyjne techniki leczenia przerostu prostaty
Nieprawidłowości w obrębie gruczołu krokowego mają wpływ na właściwe funkcjonowanie układu moczowego oraz moczowo-płciowego mężczyzn. Rozrost prostaty może powodować trudności w oddawaniu moczu oraz obniżenie funkcji seksualnych, impotencję czy trudności w osiągnięciu wzwodu.
W stanach łagodnych rozrostu prostaty stosowane są metody o małej ingerencji (gdzie są wykonywane sprawdzisz tutaj:. Przyjrzyjmy się ich rodzajom.
Gruczoł krokowy (prostata lub stercze) to narząd mięśniowo-gruczołowy, będący elementem męskiego układu płciowego. Na jego dysfunkcję może wpływać rozrost komórek gruczołowych (wzrost ich ilości) lub ich przerost (wzrost objętości). Nieprawidłowości te prowadzą do utrudnionej i / lub częstej mikcji, nietrzymania moczu, a w skrajnych przypadkach nawet jego zatrzymania. Rozrost prostaty może również prowadzić do zaburzeń erekcji, upośledzenia funkcji seksualnych, a na skutek stresu nierzadko do impotencji. Problem rozrostu prostaty dotyczy najczęściej mężczyzn po 60 roku życia. W przypadku wystąpienia pierwszych symptomów warto skonsultować się z urologiem. W rozpoznaniu rozrostu stercza wykorzystuje się metody ultrasonograficzne przez powłoki brzuszne oraz transrektalnie. Przeprowadza się także analizę strumienia moczu – uroflowmetrię.
Nieinwazyjnie o przeroście stercza
W przypadku leczenia rozrostu gruczołu krokowego w grupie procedur o małej inwazyjności wyróżnia się m.in.: przezcewkową termoterapię mikrofalową (TUMT), przezcewkową ablację igłową (TUNA), szereg zabiegów z zastosowaniem światła lasera czy embolizację.
W przypadku przezcewkowej termoterapii mikrofalowej (TUMT) przez cewkę moczową wprowadza się cewnik zaopatrzony w antenę, która emituje mikrofale. Mikrofale o częstotliwości 915 MHz lub 1296 MHz powodują wzrost temperatury w tkankach gruczołu krokowego. W rezultacie tkanki ulegają martwicy koagulacyjnej, która ogranicza ich objętość, spadek napięcia mięśni gładkich cewki stercza oraz apoptozę komórek.
Przezcewkowa ablacja igłowa (TUNA) polega na oddziaływaniu fal elektromagnetycznych o częstotliwości 460 kHz. Fale te powodują wzrost temperatury powyżej 100°C i prowadzą do martwicy komórek. Dzięki zastosowaniu teflonowych osłon cewka moczowa jest chroniona przed wpływem fal elektromagnetycznych.
W leczeniu rozrostu prostaty stosuje się metody wykorzystujące światło lasera, przy czym na szczególną uwagę zasługuje laserowa enukleacja gruczołu krokowego (HoLEP) oraz waporyzacja stercza z zastosowaniem lasera KTP. HoLEP wykorzystuje laser holmowy, impulsowy o długości fali 2140 nm. Metoda pozwala na uzyskanie temperatury tkanek powyżej 100°C bez efektu martwicy koagulacyjnej. Technika waporyzacji stercza wykorzystuje laser Nd-Yag o fali długości 1064 nm przenikającej przez kryształ KTP, co w rezultacie daje oddziaływanie światła zielonego. Dzięki temu dochodzi do fotoselektywnej waporyzacji stercza, a strefa martwicy tkanek powstała na skutek zabiegu jest ograniczona.
Przełomem w leczeniu łagodnego rozrostu stercza stała się procedura z zastosowaniem embolizacji tętnic gruczołu krokowego (PAE). Metoda polega na wprowadzeniu przez tętnicę udową cewnika, a następnie zamknięciu tętnic gruczołu krokowego za pomocą materiału embolizującego.
Metody TUMT, TUNA oraz PAE są technikami wykonywanymi w trybie ambulatoryjnym z zastosowaniem znieczulenia miejscowego. W przypadku metod laserowych stosuje się znieczulenie dożylne. Procedury małoinwazyjne wykazują wysokie bezpieczeństwo stosowania oraz niski odsetek powikłań. Według badań przytaczanych w Przeglądzie Urologicznym przez urologa Bartosza Dybowskiego metody TUMT oraz TUNA wpływają na spadek dolegliwości i poprawę wyników czynnościowych, jednak nie są tak skuteczne jak metoda TURP – przezcewkowa resekcja gruczołu krokowego. W porównaniu z TURP lepiej wypadają metody laserowe (przy porównywalnej skuteczności wykazują większe bezpieczeństwo). Metoda PAE doskonale sprawdza się w łagodnych stadiach rozrostu prostaty i może być stosowana w przypadku gruczołu różnej wielkości.